Wednesday, March 14, 2007

μπροστά στον υπολογιστή

όταν κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή δεν ξέρω αν χαίρομαι ή λυπάμαι. Κυρίως προσπαθώ να δω αν υπάρχω, κάπως σαν τον Descartes.
Από πού έρχεται η χαρά ή η λύπη; Από τη μνήμη; ..... Αντίγραφα ξεθωριασμένα.

Από τον απέραντο κυβερνοχώρο; την μπλογκόσφαιρα; (λέξεις κι αυτές!)

5 comments:

So_Far said...

Διακρίνω μαθηματική παιδεία;;;; ή μήπως κάνω λάθος;
Καλώς ήρθες στη μπλογκόσφαιρα και αν γράφεις στίχους μη διστάσεις να τους δημοσιεύσεις. Υπόσχομαι να περνάω πολύ συχνά, να αφήνω σχόλια και φυσικά να διαβάζω..

anexel said...

So_Far

Όλο λέω να ασχοληθώ με τα μαθηματικά, αλλά όλο το αναβάλλω.

Στίχους γράφω με συχνότητα 1-2 σύνολα ("ποιήματα")το χρόνο (μη μου πεις πάλι για μαθηματική παιδεία !!).

Πάντως βλέπω ολόγυρα πολύ κόσμο να ασχολείται με τους στίχους. Μια άλλη φορά θα σου πω τι μου θυμίζουν.

So_Far said...

Να ασχοληθείς.. υπέροχη επιστήμη.. αυστηρή αλλά έχει τόση φαντασία.. και κυρίως ποίηση...πολύ ποίηση που δεν την βλέπουν δυστυχώς όλοι...
Σαν μηχανικός κάτι ξέρω για να στο λέω... ( τουλάχιστον ξέρω μαθηματικά )
Καλή σου μέρα..

anexel said...

So_Far

καλημέρα, (πρέπει να είναι Δευτέρα)....
Λοιπόν, πριν από χρόνια καθόμουν ένα βροχερό απόγευμα σε μια άδεια πανεπιστημιακή καφετέρια, έπινα καφέ και κάτι διάβαζα. Ξαφνικά πιάνω τον εαυτό μου να χαζεύει στην απέναντι τζαμαρία. Κι εκεί, απόλυτα κεντραρισμένο στο πουθενά - ή μάλλον στο μόνο από τα πάμπολλα δυνατά frames που μ' ενδιέφερε - ήταν ένα τεράστιο ολοστρόγγυλο δέντρο που έμοιαζε ολομόναχο,έτσι καθώς ήταν περιτριγυρισμένο απ' την ομίχλη. Δεν ξέρω τι μ' έκανε να το κοιτάζω έτσι μαγνητισμένος: ίσως η συμμετρία, ίσως το ότι ξεχώριζε, ίσως οι λεπτομέρειες που μάλλον στη φαντασία μου βρίσκονταν... αλλά πάντως ήταν αυτό που λές "ναι, αυτό είναι..."

Ύστερα από μήνες, επηρεασμένος ίσως κι από τα fractals που τότε είχαν πρωτοπέσει στην αντίληψή μου (μη μου πεις πάλι για μαθηματική παιδεία!!)(τα θυμήθηκα επειδή εσύ τα ανέφερες κάπου, ρώτησα κάτι φίλους μαθηματικούς αν μπορεί να εκφραστεί μαθηματικά αυτό που είδα και που ένιωσα τότε με το δέντρο, και μου είπαν "και βέβαια", αλλά όταν ρώτησα "πώς";, δεν υπήρξε απάντηση. Υποπτεύομαι πως πρέπει να υπάρχει θετική απάντηση, αλλά ίσως το ερώτημα δεν είχε τεθεί σωστά, όπως πολύ συχνά συμβαίνει.

Κατά τα άλλα, μου φάνηκε ευχάριστο το κείμενό σου για τη Βαρσοβία. Αντανακλούσε σαφώς μια καλή και ξεκούραστη διάθεση.

So_Far said...

Είναι μεγάλη ιστορία και οι ίδιοι οι μαθηματικοί πολλές φορές δεν την καταλαβαίνουν καλα-καλα, σαν την Τοπολογία τους δηλαδή ...

Ναι το ποστ, είχε ευχάριστη διάθεση. Καλή μέρα...