πίσω απ' τα χρόνια
πίσω απ' τους μήνες
πίσω απ' τις μέρες
στο λευκό του ουρανού
στο γαλάζιο της θάλασσας
στους ίσκιους της μέρας
στη λάμψη της νύχτας
είσαι πάντα εσύ
ανάσας μικρό συννεφάκι
είσαι πάντα εσύ
γλυκιά
λεπτή
ομορφιά
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Θυμίζει τον αγαπημένο μου Πρεβέρ! Πάρα πάρα πολύ !!!! Και είναι πολύ αφαιρετικά κομψό ποίημα που σου δίνει αμέσως το συναίσθημα και σε κάνει να το νιώσεις..
όμορφο anexel.
Post a Comment